I stał się człowiekiem – Święta Narodzenia Pańskiego 2019

Po upływie adwentowego przygotowania, wkraczamy w nowy czas – okres liturgiczny Narodzenia Pańskiego. W znaczeniu przeżyciowym i emocjonalnym, jest to najpiękniejszy czas Roku Kościelnego. Decyduje o tym, bogata tradycja, niepowtarzalny nastrój oraz panujące od wieków zwyczaje. Tą niezwykłą atmosferę tworzą: obecność najbliższych, świąteczny zapach rodzinnego domu, wieczerza wigilijna, dzielenie się opłatkiem i składane życzenia, choinka, śpiew kolęd i pastorałek, żłóbek, szopka w parafialnym kościele, wspólne rodzinne wyjście na tzw. pasterkę. Wszystko w tym świątecznym czasie wydaje się wyjątkowe, ze względu na: Miłość, która przychodzi na świat.

W IV Niedziele Adwentu, otrzymaliśmy wraz z Biuletynem parafialnym (22.12.2019 r.) dodatkową wkładkę, zawierającą teksty pomocne do przeżywania Wieczerzy Wigilijnej, myśli i modlitwy do opłatka w rodzinie oraz życzenia naszych duszpasterzy.

Liturgiczne rozpoczęcie obchodów Świąt Bożego Narodzenia rozpoczęliśmy w naszej wspólnocie o północy,  Mszą świętą tzw. Pasterką. W Betlejem, od zawsze tę Mszę sprawował Kościół Jerozolimski, a w Rzymie w bazylice Santa Maria Maggiore (Matki Bożej Większej), gdzie znajduje się relikwia żłóbka – modlił się papież.

Russocicka Pasterka, została poprzedzona uroczystym proklamowaniem tekstu z Martyrologium Rzymskiego na dzień Narodzenia Pańskiego. Z okazji narodzin Jezusa Chrystusa, data podawana jest w sposób bardzo uroczysty według kalendarza rzymskiego. Lektor czytał, że Jezus jest centrum całej historii, a wszystkie wydarzenia są jedynie tłem dla przyjścia na świat Syna Bożego. Następnie z zakrystii wyruszyła uroczysta procesja, odbywająca się w ciemnościach, na zakończenie której – ks. proboszcz, jako przewodniczący zgromadzenia, złożył figurkę nowonarodzonego Zbawiciela w przygotowanym przed ołtarzem żłóbkiem. W okolicznościowym kazaniu, ks. Świerad przypomniał, że „tajemnica przyjścia na świat Syna Bożego to prawdziwe zaślubiny Boga z człowiekiem. W tajemnicy Wcielenia i Bożego Narodzenia natura Boska jednoczy się z naturą ludzką tak ściśle, że następuje niezwykła wymiana: Bóg staje się Człowiekiem, aby człowiek stał się Bogiem! Te zaślubiny Boga z człowiekiem swój szczyt osiągają w paschalnej ofierze Chrystusa, którą uobecniamy – czynimy żywą i obecną w czasie każdej Mszy św. Stąd symbolika tegorocznej szopki – dzieciatko Jezus położone na białej eucharystycznej hostii, jak na ołtarzu. (Przeżywamy w Kościele polskim: Rok Eucharystii).

Druga ważna myśl kazania dotyczyła znaku zapowiedzianego pasterzom przez Anioła. Znakiem dla was będzie „Niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie”. Nikt nie przypuszczał, że Bóg przychodzący upodoba sobie w skrajnej nędzy i całkowitym uniżeniu, a nawet odrzuceniu ze strony ludzi. Bóg naucza nas znakiem, który trzeba rozważyć. Bóg, Syn Dawida w Mieście Dawida, rodzi się w stajni, w żłobie. Ojcowie Kościoła mówili, że żłób jest miejscem przypominającym grzech. Wół i osioł wracają do żłobu, tak my wracamy ciągle do tych samych grzechów. Jezus został złożony w centrum naszego grzechu, w tym miejscu do którego najczęściej, niestety wracam. Nowonarodzony został tam złożony, w samym środku mojego grzechu. To jest prawdziwy Emmanuel, Bóg bliski człowiekowi, Mesjasz, który przyszedł mnie zbawić. Taka jest prawdziwa radość Bożego Narodzenia, a nie sentymentalne wzruszenia. – mówił świąteczny kaznodzieja.

Na zakończenie uroczystości, ks. proboszcz skierował do wszystkich serdeczne życzenia. Szczególnie dziękował osobom przygotowującym świątynię, dekorację i tegoroczną szopkę: p. Katarzynie Andrzejewskiej, Piotrowi Krawczykowi
i p. kościelnemu: Andrzejowi Kozłowskiemu. Słowa podziękowań powędrowały także w stronę p. kapelmistrza i Orkiestry OSP za uświetnienie uroczystości. Z okazji świąt, nasza parafia otrzymała dwa znaczne prezenty: pierwszy, to ozdobne i trwałe naczynie do wody święconej ze specjalnym stojakiem, podarowane przez anonimowego darczyńcę. Drugi dar to: zabytkowa monstrancja i kielich mszalny z XVIII w., które wróciły po szczegółowej renowacji i złoceniu. Do tego daru dołożyli się rodzice i dzieci tegorocznej (2019r.) Pierwszej Komunii św.  Zabytkowe naczynia wraz z nowym futerałem zostały wyeksponowane na bocznym ołtarzu, aby w świąteczne dni nacieszyć nasze oczy.